Bu sefer göklerden ilahi bir ses kulağıma fısıldamadı.
Aslına bu yoktu ,bir akşamüstü içimden geldi diyelim .
‘’Biraz yorgunum. Kavgaları birikiyor insanın, Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla. Yaşımdan yorgun, Yaşımdan telaşlıyım bugünlerde. – Kaç yaşındayım sahi.. Saymadım, bilmiyorum. Belki kırklarımdayım. Belki otuzlarımda, Belki de doksan sene yuvalandım,bu dünyanın sırtında, hiç bilmiyorum! Hayat taviz vermediği hızı ve kavgasıyla akıp gidiyor! Baharın rahiyasından akıp coşan çiçeklerle hatırlıyorum lise yıllarımızı!’
Üstadın şiirini okudum bir de fonda Müslüm baba-Sevda yüklü kervanlar-
Şimdiye kadar dinlememekle neler kaçırdığımın farkına vardım . 40 yaş aydınlanması diyelim …
Yok yok orta yaş bunalımı değil benimki trend söylemle ‘’farkındalık’’
Yılar önce kendime 40 yaş doğum günü hediyesi olarak mektup yazmışım .Açtım okudum ,tamam daha günler var ama şahsım izin verdi.
Neler neler …
‘’Bakan’’ gibi gözlerim parıldaya parıldaya yazdım galiba…
Aman Allahım ne tavsiyeler, ne öğütler …
Şahsım adına değişen kolestrol değerim ,sinir kat sayım,tahammül eşiğim…
Bir de ustalaştım zannımca taşı kırmakta , dostu düşmanı ayırmakta…
Gerisi laf-u güzaf…
‘’İyimser bir gül açmış yanaklarımda ‘’ o zamanlar .
Şimdilerde ülke cari açığı gibiyim ,yamalı ve dikiş tutmaz ,zaman zaman mutlu , çoğu an umutlu , artık olabildiğince plansız , gelişine bir müddet yani.
‘’ HAYALLERE BAKMADA ; ELİNDEKİLERE SAHİP ÇIKTIM MI? ONDAN BAHSET .’’ diye de eklemişim mektuba.Bak buna ğöğsümü gere gere evet diyebilirim .
‘’AFFET BİR DE TEMİZE ÇEK KENDİNİ’’demişim . Şimdiki aklımla o işi de hallettim . Affettim, hayatta her şeyi 3-5 bine alabileceğine inananları, bitirim halli faça dilli büyük büyük laf edenleri ,egosu yeteneklerinden değil de hırslarından olanları, sözde İYİ’leri, kerameti kendinde görenleri,kendine boy aynasında değil de dev aynasına bakanları,gemileri yakanları ( -ki liman hala benim kontrolümde-) affettim.
Ölümler, ayrılıklar, buhranlar ve dahi gel-gitler…
Aynı vesselam iki gözüm her şey …
Bir daha da yazmam sana J
‘’ Ne 40 yaşmış arkadaş ‘’ diyorsunuz haklısınız…
Zannımca zamlar, şoklar , ölümler ve cinnet çağı yazsam topla tüfekle kovalarsınız beni. Bak etrafına ; depresyonda olmayan hatta bunu saklamayan hemen hemen kimse yok . Toplumca cinnet halinde olduğumuzu on dakika haber izleyerekte anlayabiliriz. Her gün insan terörü var ,dev bir şiddet yumağıyla örülüyoruz. Seçim çalışmaları hızlandı, eeeeee öngörülen şeyler hep aynı, döndürüp döndürüp yedi yirmidört biz yine konuşuyoruz. Allahım biz konuşmayı ne kadar çok seviyoruz. İttifak söylemleri, af çıkışı, karşı ataklar , kriz sanki bugün çıkmış gibi davrananlar , videolu sunumlar , falanlar filanlar …. Kimler kimler konuşuyor ben yazsam çok mu? Bence değil. İcraatlara fırsat gelmedi. Ülkenin biri gezegenlerde maden arar , diğeri uzay hukukunu tartışır, bir diğeri kansere çare bulur , öteki …Aman bize ne biz konuşuyoruz ya rahatız …Koca bir ülkeye kahve muhabbeti muamelesi yapıyoruz. Gün tüketiyoruz hepimiz. Yanımız ölmüş, yönümüz şaşmış, feri solmuş canımızın ama ‘’Veleddalin Amin’’ diyoruz.
Her dağın dumanı kendine biraz da …
Mola ver ,çabam ona mahsuben…
Yoksa tillahını yazarım ama hep beraber İNCİNİRİZ…
Şimdi ?
Al kahveni aç Müslüm Babayı benim için…
Zira yükmüş gerisi…
HOŞÇAKALIN
News
