Başkalarını affettigimizde biz özgürleşiriz.Nefret yaşamdan zevk almanızı insanların güzel yanlarını görmemizi engeller Nefret dolu bir yaşam mutsuz bir yaşamdır.Affetmek insanı derinleştirir. Kimsenin zorlamasıyla affetmek mümkün değildir.Affetmek bir süreçtir. Birden bire affedişler bile sürecin ürünüdür. Affetmek bir seçimdir, amacı sizin rahatlamanızdır.sizin özgurleşmenjzdir.Affetmek kolay değildir fakat özgürleşmek için gereklidir.Çoğu insan afetmenin nefret ettiği kişiyi suçsuz yada haklı bulduğu anlamına geleceğini sanır Aslında affetmek geçmişteki anıların boyunduruğundan kurtulmak yaşamımızı kontrol altında tutmasına son vermek demektir.Affetmek o kişiyi sevmek değil. Affetmek o kişiyle konuşmak zorunda olmak değil. Affetmek o kişiyle ilişkiyi sürdürmek değil.Affetmek o kişinin beklentileri doğrusunda davranmak değil. Affetmek o kişiyi kucaklamak değil.Affetnek o kişiyi suçsuz bulmak değil.Affetmek o kişiyi haklı bulmak değil.Affetmek o kişinin verdiği zararları telafi etmek için çaba göstermemek değil.Affetmek kırgınlığın,küskünlüğun ,nefretin hapishanesinden özgürlüğe kavuşmak, affetmek artık acıyı hissetmemektir.Sen unuttuğunda onun unutmadığını da unut ki affetmenin sonsuzluk denizinde özgürce yürüyebilesin.”Duygusal unutma “affetmenin diğer adıdır,diyelim.Afedelim,
sevelim,
sevilelim.Selam.ve dua ile..ibrahim ateş